Ode aan de nieuwe vrouw… Eefje

Gisteren is mijn nicht Eveline geboren, dochter van mijn zus Jacqueline en zwager Bas. Vandaag ging ik hen in het ziekenhuis opzoeken en ik was onder de indruk! Ten eerste van mijn zus en zwager, hoewel die laatste slechts een kleine, maar wel zeer belangrijke, bijdrage geleverd heeft. Mijn zus heeft het gepresteerd om ruim 42 weken dit kind te dragen en dat deed ze zonder blikken of blozen. Ze wilde geen onnatuurlijke ingrepen, weeën-opwekkende middelen of wat dan ook. Ze ging voor het beste voor haar kind. Dat liep uit op een langdurige zwangerschap van een kind dat uiteindelijk 5 kilo bleek te wegen. Wie zich de details wil besparen, skipt nu door naar de volgende alinea.

Tijdens de persweeën bleek een kind van dit formaat niet meer in beweging te krijgen, dus werd ten lange leste besloten tot een keizersnee. Moeder is nu behoorlijk gewond en het kind kijkt nog altijd boos vanwege het abrupte vertrek uit haar veilige holletje.

Niet voor watjes
Maar goed dat hoort erbij. Toch? Ga naar het eerste, het beste zwangerschapsyoga of -gymklasje en de meest lugubere verhalen krijg je opgedist. Kinderen baren is geen kattepis en zeker niet voor watjes!
Maar nu mijn nichtje Eefje, die weet wat ze wil en daar laat ze geen twijfel over bestaan. De hele familie had het nakijken. Alle speculaties over volle maan – tot twee keer toe, geboortedag van Oma, schrikkeldag en weet ik al niet wat, daargelaten, kwam madam, alleen omdat ze geen andere keus had. Anders was ze graag nog even blijven zitten. Ik heb het mijn zus nog voorgesteld: waarom word je niet de eerste vrouw die een gezonde zwangerschap van 44 weken volbrengt?

We gaan nog wat beleven met deze tante!
Mijn nicht weet hoe het hoort. Vooral niet doen wat iedereen van je verwacht, maar doen wat goed voelt voor jou! En dat je dan meteen als een echte ‘lady’ iedereen op je laat wachten naar jouw goeddunken, daarvoor kan ik alleen maar mijn bewondering uitspreken. Na de eerste dag van haar leven, enigszins beledigd de wereld ingekeken te hebben, heeft ze besloten dat ze nog steeds het liefst bij haar moeder wil zijn. Ze slaapt alleen wanneer ze tegen haar moeder aan ligt. Alleen in een wiegje vindt ze helemaal niets. Ze drinkt als een echte en kon op dag één haar hoofd al optillen. Ze keek haar Oma recht in de ogen, volgens zeggen, met een veelbetekenende blik!

Ik ben natuurlijk blij met de komst van mijn nichtje, maar het is meer dan dat. Ik kijk echt uit naar de avonturen die we met dit kind gaan beleven. Want dat hier een sterke vrouw geboren is, is me duidelijk. Ik ben zo benieuwd naar wat er komen gaat. Gelukkig is mijn zus zeker voor geen kleintje vervaard. Met humor en relativeringsvermogen voeden zij en Bas hun oudste, Robin, nu al op. Dus ook Eefje is in goede handen. En natuurlijk sta ik graag langs de zijlijn om haar aan te moedigen.

Kijk, mijn neef Robin is een heerlijk kind en hij heeft m’n hart gestolen. Maar een schattig, stoer en vooral eigenwijs meisje op zien groeien… ik lik m’n vingers erbij af.

Eveline: welkom in dit geslacht van krachtige vrouwen met een sterke eigen wil!
Maria Jacoba, Hubrina Marina, Trijntje Anna, allemaal sterke vrouwen die je voorgingen. Maar jij, lief kind, jij hebt je tijd echt mee. Gelijke rechten zijn allang vanzelfsprekend! Dus lieve schat, wees je zelf en geniet van het leven. Ik volg je vol verwachting en met liefdevolle ondersteuning waar nodig. Maar vooral denk ik dat wij allemaal veel, heel veel, van jou gaan leren! Ik zeg: kom maar op!

Veel liefs, je Tante Pien