Sla over naar de inhoud

Wiet helpt niet

Onlangs had ik het genoegen een jongedame te mogen coachen. Haar ouders zaten met hun handen in het haar en zo kwam ze bij mij terecht. Het bleek dat zij sinds haar pubertijd in de knoop was geraakt met haar gevoelens. Vrienden rookten weleens een joint en dat was ook haar manier geworden om gevoelens weg te drukken. Wat is er zo naar aan gevoelens vroeg ik haar. ‘Ja, dan voel ik me ongemakkelijk, of erger dan dat, ik ben heel erg boos of…. daar weet ik me geen raad mee en dan rook ik een joint en blaas al die emoties zo mijn systeem uit.’

Gevoel is alles
‘Weet je dan niet waar je gevoelens voor zijn?’ Als iemand uilig kan kijken, deed zij het, alsof ze zei: ‘Gevoelens, hebben die een doel, die zijn toch alleen lastig?!’ Dus schetste ik haar dat je in je leven steeds situaties meemaakt waar je iets bij voelt. Je gevoel vertelt je of deze situatie bij jou past of niet. En dat is altijd prima. Het maakt je vooral duidelijk wat je al of niet wilt. Door daar bewust van te zijn wordt het je steeds duidelijker wat je wel wilt en wat jouw voorkeuren zijn. Voorbeeld: Wanneer je ruzie maakt met iemand voelt dat meestal niet zo fijn, dus concludeer je dat je liever in harmonie leeft met je omgeving. Toch kan het ook zo zijn dat een ruzie oplucht. Je gevoel vertelt je dan dat het beter voelt om voor jezelf op te komen.

Spagaat
Dat gevoel is dan ook heel persoonlijk. Alleen jij kunt het voelen. Niemand anders kan inschatten wat jij voelt. Ook daar wrong de schoen. Haar ouders willen natuurlijk het beste voor haar. Maar wat zij voelde kwam niet overeen met wat haar ouders haar zo gunnen. Nu zit zij in de spagaat. Zij wil haar ouders plezieren en tegelijkertijd haar eigen pad gaan. Dat gaf dan weer een rot gevoel en dus rookte zij een joint. Door ons gesprek werd duidelijk dat zij de situatie zo juist in stand hield. Want haar ouders zijn nog steeds niet blij, zij ook niet, en de enige oplossing die zij kent is nog maar weer een joint.

Je bent een kanjer!
Dat eerste gesprek hebben we heel de basis doorgenomen. De basis van je gevoelskompas, je eigen verantwoordelijkheid en je eigen keuzevrijheid. Deze jonge vrouw zou zeker geen joints meer roken na dit gesprek. Ze begreep nu het nut van haar emoties. Twee weken later sprak ik haar weer. Zij had toch nog twee jointjes gerookt en voelde zich daar zeer beroerd over. Haar ouders ook, die waren boos, bezorgd, dreigden met maatregelen en vroegen om verantwoording…..Ik heb haar de hemel ingeprezen.
Wauw, na één gesprek over gevoelens het definitieve besluit nemen om het over een andere boeg te gooien en het ook echt te doen is super! Moet je jezelf dan om de oren slaan omdat je twee keer in je oude patroon teruggevallen bent. Nee toch zeker. Vooral omdat ze meteen de volgende dag haar besluit teruggepakt had en het steeds bij één joint liet. Je bent een kanjer! En je bent een patroon aan het veranderen van de laatste jaren, dat hoeft echt niet in twee weken perfect te zijn.

We zijn allemaal wel ergens aan verslaafd
Het grappige was dat bij dat tweede gesprek ter sprake kwam dat joints toch niet veel anders zijn dan alcohol of TV kijken. Want ouders schrikken zich kapot wanneer het kind aangeeft niet meer om te kunnen gaan met een ‘wiet-verslaving’, maar vinden ‘alcohol-verslaving’, ‘game-verslaving’ of ‘TV-verslaving’ van hun kinderen, of van zichzelf, best normaal. Terwijl dat toch echt hetzelfde doel dient: gevoelens wegdrukken die juist je kompas zijn om je verder te helpen in het leven.

Heilige huisjes
Ja, lees dat laatste nog maar eens na. Je mag boos worden, graag zelfs, dat betekent dat ik je heilige huisje ingetrapt heb. Want lezen over een meisje dat je niet kent en meevoelen met haar ouders is één, maar eerlijk kijken naar je eigen manier om met gevoelens om te gaan is een hele grote stap verder.

Zit jezelf niet in de weg
In mijn werk kom ik zoveel mensen tegen die op wat voor manier ook hun gevoel omzeilen en zich daarmee in de problemen brengen. Die tegen beter weten in toch doorgaan met dat wat hen duidelijk niet gelukkig maakt.
Kom op! Ga jezelf belangrijk vinden! Je bent belangrijk, je gevoel is belangrijk! Druk het niet weg.
Pijnstillers, rennies, troost-eten, chocolade-verleidingen, een lekker wijntje, een gezellig programma op TV, van mij mag je hoor. Maar wanneer je het gebruikt als afleiding van je nare gevoel, in de hoop dat je je beter gaat voelen. En het wordt een vast patroon, waarvan je zelf ook wel weet dat het je niet helpt, wil je dat dan echt? Of constateer jij ook dat jouw afleidingsmaneuvres je eigenlijk juist in de spagaat houden?

Omarm je gevoel of signalen, laat het je leidraad zijn. Want wanneer jij kiest voor je goede gevoel, zul je merken dat je enorm bijdraagt aan je eigen wel-zijn en vooral ook aan het welzijn van je omgeving. Want dat is dan het logische gevolg! Wanneer je goed in je vel zit, ben je stabiel en krachtig en vanuit die positie heb je anderen veel te bieden.

Wat kun je doen
Luister naar je eigen gevoel en niet dat van anderen. Ook je partner, je moeder of je beste vriendin, voelen niet wat jij voelt. Erken dat je gevoel je laat weten of je focust op iets wat bijdraagt aan jouw welzijn of juist niet en baseer je keuzes daarop.  Je hoeft je niet te focussen op wat er allemaal verkeerd is of fout zou kunnen gaan. Je kunt er ook voor kiezen om je af te vragen hoe iets in het ideale geval zou verlopen. Dat geeft al een heel ander gevoel en het zorgt ervoor dat je openstaat voor mogelijkheden en oplossingen die naar die situatie leiden.

Het meisje heeft haar ouders gevraagd om haar te vertrouwen. Ze heeft hen uitgelegd dat zij ook voor zichzelf graag een zonnige toekomst in het verschiet ziet, net als haar ouders.
Ze is jong en zoekende en wil haar eigen pad vinden en heeft het nodig haar eigen fouten te maken. Ja, er kan van alles fout gaan, maar de kans dat het goed gaat is veel groter. Bovendien leer je van fouten, net zoals ze nu geleerd heeft dat wiet haar niet helpt om zich beter te voelen. Daar vertrouwen ze nu samen op. De invulling ligt bij haar en ze heeft niet meer het gevoel in een spagaat te liggen.
Deze jonge vrouw komt er wel! ….en haar ouders ook 😉

Marina Schriek

Published inBlogGelukkigGezondheid

10 Comments

  1. Mooi artikel Marina!
    Terug naar de essentie, terug naar weer leren voelen. Erkennen dat wat er is. Dan dan gloort inderdaad de zonnige toekomst. En by-the-way het verdwijnen van vage fysieke klachten.
    Ik hoop dat je nog heel veel van dit werk mag doen!
    groeten, Sytze

  2. Goed verhaal Marina en de spijker op zijn kop.

    Zelf ben ik wel eens verslaafd aan werk. Ha ha. Mooi dat je mij laat zien dat daar een wegdrukken van gevoel achter kan zitten. Soms is het echter gewoon een gevolg van veel op je bord hebben liggen en een beetje perfectionisme.

    Dank en groet,
    Koos

  3. Beste Koos & Sytze,
    Dank voor jullie reactie en compliment.
    Ik denk dat iedereen wel iets heeft wat je als verslaving kunt beschouwen. Zolang het je niet in de weg zit is dat OK, daar ben je ook mens voor. Toch kan er een moment komen dat je merkt dat je ‘verslaving’ iets anders, waar je niet zo blij mee bent, in stand houdt. Wanneer het ‘pijn-punt’ kantelt is er ruimte om je verslaving aan te pakken. Dan zijn de gevolgen van je verslaving erger dan de oplossing die het biedt. Ik heb best al wat verslavingen achter me gelaten: ik rook niet meer, ik koop niet meer om te kopen, ik drink al een paar maanden geen alcohol. Ik dacht ooit dat dat saai was, maar weet nu dat ik excuses bedacht om iets anders te kunnen ‘verdoezelen’.
    Dat is het lastigste van alles: brute eerlijkheid en de consequenties van je zelf-ontdekking omzetten in ander gedrag. Want de meeste ‘verslavingen’ zijn wel gedragingen die algemeen aanvaardt zijn als normaal….

    Hartelijke groeten, Marina

  4. Hoi Marina,
    Mooi artikel en heel herkenbaar. Jaren geleden had ik een TV-verslaving; ik kon tot drie uur ’s nacht aan de TV blijven plakken. Zappend van het ene kanaal naar het andere. Totdat ik tot ontdekking kwam dat dit -zoals je hierboven beschrijft- alleen maar escapisme was. Inmiddels kijk ik al zes jaar geen TV meer, als ik één uur in de week haal is dat veel! En zoals je weet -als co-blogger op mijn blog- weet ik inmiddels veel meer van het leven te maken en te genieten!

    Hartelijke groet,
    Peter.

  5. Hoi Peter,

    TV is er voor gemaakt volgens mij, wanneer die aanstaat heeft het echt een ‘zuigende’ werking. Het fungeert als een soort stoorzender in de kamer en leidt af omdat je als vanzelf probeert te volgen wat er daar gebeurt. Een goed gesprek is niet meer mogelijk. Wat me altijd opvalt is dat wanneer ik bijvoorbeeld film kijk en ik loop even weg tijdens de reclame, dan gaat de volumeknop automatisch harder. Iedereen loopt natuurlijk dan weg, dus daar houden ze rekening mee, dat je ook vanuit de keuken kunt horen wat je niet mag missen ;-). ‘Doe Maar’ zong het vroeger al: er zit een knop op je TV.
    Gelukkig heb jij ‘m gevonden 😀

  6. Lilian Lilian

    Wauw Marina, wat een goed en duidelijk artikel. Je neemt ons heel lang mee in het verhaal van het meisje dat ‘wiet’ gebruikt en haar ouders. Maar houdt ondertussen iedereen een spiegel voor. Want zoals je in één van je reacties aangeeft. Vrijwel iedereen is wel ergens aan verslaafd (geweest).

    Hartelijke groet
    Lilian

  7. Hoi Lilian, dank voor je compliment. Ik zou zeggen: zegt het voort!
    Over verslavingen gesproken. Ik ben dit weekend ‘cold turkey’ gegaan met mijn tv verslaving. Dat viel nog niet mee. Ruim twee jaar geleden heb ik Ziggo verzocht om de stekker eruit te trekken, omdat het mij zelf niet goed lukt.
    Inmiddels is mijn soap-verslaving (Greys Anatomy) voorbij, maar TVOH en So you Think you can dance kan ik maar moeilijk weerstaan.
    Tòt afgelopen donderdag Ziggo er een eind aan maakte.
    Het is even wennen, maar biedt zoveel mogelijkheden, want: een zee van tijd ontstaat, heerlijk!
    Toch zou ik niet eerlijk zijn, door te zeggen dat ik het niet mis. Het voelt dubbel. Dit wilde ik en nu twijfel ik of ik het wel echt wil.
    Natuurlijk laat ik me niet kennen: het went snel genoeg.
    Dat weet ik nog van het afkicken van de krant, dat ging ook moeizaam in het begin. Nu is er geen haar op mijn hoofd die er nog over piekert om de krant te lezen. Wanneer ik toch een krant inkijk weet ik meteen weer waarom ik geen abonnement heb. Al die kommer en kwel, daar kan ik depressief van worden. Ongetwijfeld heb ik dat gevoel binnenkort ook bij de televisie.
    Er zijn zoveel zinvollere tijdbestedingen, die ook nog eens een veel beter gevoel opleveren. Ik denk dat ik vanavond maar ga sjoelen of zo, dat wordt vast lachen!
    Ik maak geen gekheid:
    * sjoelen doe je samen, dat geeft een goed gevoel.
    * Je wil graag ‘scoren’ en moet dus goed je best doen, zo ben je afgeleid van eventuele zorgen en je hoofd raakt leeg: het geeft een goed gevoel.
    *Je bent veel actiever dan wanneer je in ‘de aardappel-stand’ voor de tv zit. Je doorbloeding is beter, je haalt dieper adem, je stofwisseling is hoger, dat is goed voor je gezondheid en je weerstand én: het geeft een goed gevoel.

    Ik ga meteen de sjoelbak afstoffen!

  8. Ward Axe Ward Axe

  9. Een verslaving ligt hem vaak niet zo zeer aan de verslaving zelf, maar aan de emotie die erbij komt kijken. Eigenlijk is alles wel verslavend, als het ons maar genoeg dopamine oplevert.

    Leuk artikel Marina!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *