Gefeliciteerd met je burn-out

Dit stukje zit ik te schrijven in de Belgische Ardennen. Ik heb me hier twee weken teruggetrokken om mijn boek over burn-out te schrijven. Rogier van Wagtendonk van ‘The Next Trainer’ vroeg me om daar een blog over te schrijven. Hij voegde daaraan toe dat zoveel mensen waardevolle informatie hebben en rondlopen met het plan ooit een boek te schrijven, maar het niet doen. Terwijl het, aldus Rogier, zo belangrijk is.
Ja Rogier, dat zal allemaal wel, maar ik snap inmiddels helemaal waarom het er niet van komt om een boek te schrijven. Dat boek namelijk blijft liever in je hoofd in je hoofd zitten. Daar is het veilig en beschut en kan het kritiekloos een glorieus leven leiden.

Mijn boek-avontuur begon met een vaag gevoel van ongenoegen en een cursus. Het ongenoegen dat er zoveel mensen lopen te tobben die goed geholpen zouden zijn met een coachingstraject of training van mij. Vervolgens zag ik de aankondiging voor een cursus om te leren een boek te schrijven. Tel één en één bij elkaar op en je hebt een geweldig idee voor een leuk ‘projectje’.

Dus toog ik naar mijn cursus en begon aan ‘mijn boek’. Dat ging met horten en stoten. Het idee was daar, ik deed een onderzoekje om te checken of mijn voelsprieten de behoefte van de markt goed opgepikt hadden. Ik begon aan een hoofdstuk indeling en…..kreeg het druk met andere zaken. Af en toe werkte ik nog wel aan het boek, maar het schoot niet echt op.
Gelukkig had ik mezelf een forse stok achter de deur bezorgd. Ik had aan zoveel mogelijk mensen verteld over mijn voornemen. Erg leuk om te doen trouwens want alleen het voornemen al en dat ik het hardop uitsprak bracht me veel bewondering.

Je moest eens weten…
Ik had me voorgenomen om dat ‘varkentje’ in drie maanden te wassen en vertelde er dus meteen bij dat het vóór de zomer af moest zijn. De zomer is er om naar het strand te gaan en van de tuin te genieten, niet om achter je pc te zwoegen op een boek.
Maar, de zomer nadert ras, en het einde van het boek niet, dus besloot ik tot drastischer maatregelen over te gaan: ik sluit me op in de Ardennen en dan komt het allemaal goed.

Yeh, right. Hoe denk je dat het komt dat Rogier me vroeg dat blog te schrijven. Ik reageerde op één van zijn tweets. En zo raakten we aan het chatten. ‘Goh, lekker om helemaal in de flow te zitten en dan je boek te schrijven’, typte Rogier. Je moest eens weten dacht ik en typte iets bevestigends terug.

Olifant
Je moet weten dat ik maar in één hoek van het huisje internet kan ontvangen en dat is niet echt een fijne werkplek. Toch check ik dagelijks mijn mail, controleer even mijn tweets en ….surf weleens even op internet. Gelukkig maar dat uitgaand mailen niet gaat, anders zou ik zeker nog meer tijd in dat onhandige hoekje doorbrengen. Alles om maar niet aan dat boek te schrijven!
Want lieve lezer, maak je geen zorgen hoor: dat boek komt er voor de zomer, maar degene die zei: je eerste boek is als een bevalling van een olifant heeft helemaal gelijk gekregen.
Wat een ellende, wat een gevecht. Met veel pijn en moeite is het framework af en ik hoef alleen de woorden nog in te vullen, het schrijven zelf. Eitje: ik weet waar ik over praat, ik weet waar de lezer behoefte aan heeft en ik kan goed schrijven.

Misselijk
Maar dat boek wil mijn hoofd niet uit. Er is een gevecht gaande van krachten die mij en het boek willen behouden voor de mogelijke gevolgen van het werkelijk aan papier toevertrouwen van mijn gedachten en die krachten die het juist een goed idee vinden om al die wijsheid te delen met de rest van de wereld, zodat vele lezers geholpen zijn met goed advies.

En wanneer innerlijke krachten vechten is het chaos. Vandaag ben ik er letterlijk ziek van. Ik voel me alsof ik een uitbundige zuippartij achter de rug heb. Terwijl ik geen druppel alcohol dronk de laatste paar weken. Overgeven van angst om deze stap te zetten en het echt te doen. Bah, bah, ik wist niet dat olifanten ook met zwangerschapsmisselijkheid komen..

Nu type ik dit blog. Nog meer uitstelgedrag, maar wel leuk en ook nuttig, want ik vergroot mijn stok achter de deur. Ik beloof jullie een update zodra het boek geschreven is, dat zou dus binnen twee weken moeten zijn.

Een kleine waarschuwing
Lieve boekschrijver-in-spé, mocht je nog steeds van plan zijn je boek te schrijven, een kleine waarschuwing is op z’n plaats:
Je kunt in het proces jezelf tegen komen en al doende zou het kunnen dat je wat angsten moet overwinnen.
Daar is nog nooit iemand slechter van geworden, dus aarzel niet langer, en ga er voor.

Het is een spannende en uitdagende rit! Rogier heeft gelijk: de wereld zit te wachten op jouw wijsheid, dus…gewoon doen!

Marina Schriek, boekenschrijfster 

Ps. Het boek Gefeliciteerd met je burn-out is een feit! Via mijn uitgever, succesboeken.nl is het uiteindelijk het succes geworden wat ik voor ogen had. “Gefeliciteerd met je burn-out is het zelfhulpboek wat je gelezen moet hebben” aldus mijn proeflezers, waaronder Remco Claassen, toptrainer van management Nederland en prof. Paul de Blot SJ, lector Business spiritualiteit aan Universiteit Nyenrode. Meer over mijn boek is te vinden via de website www.gefeliciteerdmetjeburnout.info.

Ps. deze blog is eerder gepubliceerd als gastblog voor www.thenexttrainer.nl